Son yıllarda, Castilla y León Tarımsal Teknoloji Enstitüsü (Itasil), diğer kamu kurumlarıyla işbirliği içinde, sekizi yerinde araştırma sırasında yüksek performans ve üretkenlik sergileyen ve onlara kazandırdığı düzinelerce kendi arpa hattını geliştirdi. İspanyol Bitki Çeşitleri Ofisi’nin (OEVV) pazarlama ve ekim için tescilli arpa tohumları olarak onaylanması. Böylece Topluluğun edafoklimatik koşullarına daha iyi uyum sağlayarak hububat kalitesini artıran sekiz çeşit bulunmaktadır.
İsimleri Seira, Aicara, Estrella, Tardana, Lavinia, Ábrego, Cierzo ve Yuriko’dur, son ikisi ‘in situ’ araştırmalardan sonra yüksek verimlilik potansiyelleri ile en dikkat çekenidir ve bunlara Arba ve Duero çeşitleri eklenebilir, OEVV kayıt sürecinin ikinci ve son yılında ve yukarıda belirtilen onay süresinin ilk on iki ayında olan Júcar.
Hedefler
Bu yüksek sayıda kendi arpa çeşidine ulaşma süreci, Itasil’in Castilla y León’da yenilikçi tarım ve tarımsal gıda kapasitesinin geliştirilmesini teşvik etme hedeflerinin bir parçasıdır ve bu nedenle, esas olarak tanıtılan ve tanıtılmakta olan büyük yabancı iş grupları tarafından çeşitlerin uygulanmasına yöneliktir. diğer ülkelerde geliştirilen ancak Topluluğun tarımsal-iklimsel koşullarıyla başa çıkmak için başlangıcından bu yana test edilmemiş olanların tanıtılması.
Bu nedenle ve Castilla y Leon’a özgü tarımsal iklim ortamlarına, özellikle de onları önemli ölçüde değiştiren iklim değişikliği bağlamında daha iyi adapte olan çeşitler bulma zorluğuyla Itayl, Aula ile işbirliği içinde arpa genetik iyileştirme programını geliştiriyor. Zaragoza’daki CSIC’nin Dei Deney İstasyonu ve Bilim ve Yenilik Bakanlığı’nın finansmanıyla, bölgesel ekosisteme özgü hastalık ve zararlılara karşı daha verimli, üretken ve dirençli çeşitler elde etmek için ve değerleri bir kez kanıtlandığında, Kastilyalı ve Leonlu çiftçiler arasında pazar olabilir.
Çeşit başına en az on iki yıllık süreç
Bununla birlikte, yeni bir çeşit elde etme süreci yavaştır. Itasil buğday ve arpa genetik iyileştirme programlarından araştırmacılar, Nieves Aparicio ve Francisco Ciudad tarafından Ical’a açıklandığı üzere, araştırma 1980’lerde tek başına başladı ve 1996’da, “geliştirmek için” başlangıçta arpada olmak üzere diğer ulusal kamu programlarıyla birleşti. yeni bir çeşit, klasik bir iyileştirme programıyla en az on yıl sürer” ve ardından “Office İspanyol Bitki Çeşitlerinin tarımsal değer denemelerini geçtikten” sonra onay almak için diğer ikisinin geçmesi gerekir, bu da incelenen çeşidin ne olduğunu belirler. “yeni, homojen ve kararlı”dır.
Tüm bu süreç, her ikisinin de özelliklerine sahip yeni bir tahıl elde etmek için bir erkek ebeveyni bir dişi ebeveynle geçerek serada değişkenlik yaratarak başlar. Oradan, zaten tarla denemelerinde, yıldan yıla çoğalan ve seçen bir bitki elde edilir. Böylece, her ürün döngüsünde teknisyenler, seçildikleri “ana hastalık veya zararlılara dayanıklılık, fenolojinin erken veya geç olması veya bitkinin boyu gibi görsel kriterler” aracılığıyla arzu edilen karakterleri değerlendirir. sonraki nesle aktarılacak çizgilerdir.
Böylece, seçimin beşinci yılından itibaren, aynı hattan yeterli sayıda bitkiye sahip olan parsellerde, “bir biçerdöverle” verim potansiyelini değerlendirmek için denemelere başlanır ve “verime” göre seçim yapılır, Nieves Aparicio’nun nitelendirdiği gibi, “daha az kimyasal ürün kullanımı gerektiren daha sürdürülebilir bir tarıma” doğru ilerleme hedefi kapsamında “ana zararlılara ve hastalıklara karşı kalite ve direnç” de dikkate alınmakla birlikte.
Yuriko, ulusal düzeyde “yüksek verimlilik” standardı
Bu nedenle bir tahıl ıslah programı, “çok fazla değişkenlik oluşturmaya ve nesilden nesile, iklimden etkilenebilecek çeşitli faktörlere dayalı olarak en iyi bireyleri seçmeye, çünkü seçilen çeşitlerin iklim koşulları karşısında kararlılık göstermesi gerektiğine” dayanmaktadır. gözlemlediklerimiz gibi her seferinde daha fazla değişiyor”, diye bitiriyor Itasil teknisyeni ve Yuriko’nun öne çıktığı üçü hala onay sürecinde olan on bir çeşide kadar arpa araştırmasının “başarısının” altını çiziyor. “İspanya’da en çok ticarileştirilen on sertifikalı tohum türünden biri” olmak için.
Bu çeşitleri geliştiren kamu kuruluşlarının “onları kullanamayacağı” ve Yuriko söz konusu olduğunda, küçük bir ulusal şirket tarafından gerçekleştirildiği göz önüne alındığında, Itasil ile anlaşmalı şirketler tarafından yürütülen bir ticarileştirme, tohumların önceden çoğaltılması. bu tohum sayesinde, “yeni bir standart” oluşturan bu tohumun “yüksek verimlilik, yüksek verim ve adaptasyon” özelliği nedeniyle “büyük çok uluslu şirketler tarafından pazarlanan çeşitler düzeyinde çok rekabetçi bir satış hacmi” elde etti. Tarım, Hayvancılık ve Kırsal Kalkınma Bakanlığı tarafından açıklanan Tahıl Çeşitlerinin Tahmini Ulusal Komisyonu’nun denemelerine sunulan çeşitlerin incelenmesi.
Yumuşak buğday çeşitleri ve devamlılığı
Bununla birlikte, 2004 yılından bu yana Junta de Andalucía Tarım ve Balıkçılık Araştırma ve Eğitim Enstitüsü (IFAPA) ve Katalonya IRTA ile birlikte Itasil’den yeni çeşitlerin araştırılması bu 25 yılda sadece arpa ile sınırlı kalmamıştır. Ulusal Tarımsal Araştırma Enstitüsü’nden (INIA) fon alan Kastilya ve Leonese teknisyenleri, “yüksek üretkenliğe ve beklenen çevresel değişikliklere karşı dayanıklılığa” sahip yumuşak veya ekmeklik buğday çeşitlerinin geliştirilmesi ve “kaliteye” yanıt verilmesi üzerinde de çalıştılar. sektörün talepleri”
Bu proje, dört çeşit yumuşak buğdayın (Eneas, Esperado, Ecodesal ve O8THES2162) OEVV tarafından tescilini sağlarken, diğer ikisinin onaylanma sürecindedir. Bu programların sona ermesinden sonra savunan Nieves Aparicio, “Kullanılan ekonomik kaynakların büyük tohum şirketlerinin tahsis ettiği kaynaklarla karşılaştırıldığında daha sınırlı olduğu göz önüne alındığında, bu da iyi bir arka plan, ancak sonuçlar çok tatmin edici” diyor. “İspanya ve Castilla y León’daki başlangıcından bu yana üretilen ve seçilen bu malzemeyle küçük çoğaltıcı tohum evleri beslenebileceği” için sürekliliğine olan ihtiyaç, ayrıca ülkedeki bazı büyük çok uluslu şirketlerin bile “işbirliği talep etmesi” gerçeğine ek olarak. Yeni materyallerin geliştirilmesi için itasil.
“Sürekliliğinin yolu, kooperatiflerin bile konsorsiyumun bir parçası olabileceği ve böylece çeşitleri onlara doğrudan sunabileceği bir kamu-özel işbirliği aramak olacaktır” diyor. zorluklara rağmen, “giderek daha rekabetçi hale gelen kamu çağrılarının finansmanına değil, kooperatiflerin veya şirketlerin talep üzerine çeşitler talep ettiği belirli sözleşmelere bağlı olmak” amacıyla, bu modeller aracılığıyla yeni çeşitler üzerinde araştırma yapmak. Itasil’de daha fazla geliştirebiliriz”.
Aslında, Itasil’in Mayıs ayından bu yana, bir işbirliği protokolü aracılığıyla tohum kalitesini iyileştirmeyi ve iklim değişikliğine uyumlarını tarımsal geleceğin anahtarı olarak analiz etmeyi amaçlayan 22 buğday çeşidiyle bir deneme geliştirmek için yürüttüğü model bu. ekotiplerden daha güncel çeşitlere kadar farklı ekmeklik buğday çeşitlerinin farklı zamanlarda davranışını belirlemek amacıyla Sociedad de Gestión de Licencias Vegetales (Geslive) ile imzalanmıştır.
İsimleri Seira, Aicara, Estrella, Tardana, Lavinia, Ábrego, Cierzo ve Yuriko’dur, son ikisi ‘in situ’ araştırmalardan sonra yüksek verimlilik potansiyelleri ile en dikkat çekenidir ve bunlara Arba ve Duero çeşitleri eklenebilir, OEVV kayıt sürecinin ikinci ve son yılında ve yukarıda belirtilen onay süresinin ilk on iki ayında olan Júcar.
Hedefler
Bu yüksek sayıda kendi arpa çeşidine ulaşma süreci, Itasil’in Castilla y León’da yenilikçi tarım ve tarımsal gıda kapasitesinin geliştirilmesini teşvik etme hedeflerinin bir parçasıdır ve bu nedenle, esas olarak tanıtılan ve tanıtılmakta olan büyük yabancı iş grupları tarafından çeşitlerin uygulanmasına yöneliktir. diğer ülkelerde geliştirilen ancak Topluluğun tarımsal-iklimsel koşullarıyla başa çıkmak için başlangıcından bu yana test edilmemiş olanların tanıtılması.
Bu nedenle ve Castilla y Leon’a özgü tarımsal iklim ortamlarına, özellikle de onları önemli ölçüde değiştiren iklim değişikliği bağlamında daha iyi adapte olan çeşitler bulma zorluğuyla Itayl, Aula ile işbirliği içinde arpa genetik iyileştirme programını geliştiriyor. Zaragoza’daki CSIC’nin Dei Deney İstasyonu ve Bilim ve Yenilik Bakanlığı’nın finansmanıyla, bölgesel ekosisteme özgü hastalık ve zararlılara karşı daha verimli, üretken ve dirençli çeşitler elde etmek için ve değerleri bir kez kanıtlandığında, Kastilyalı ve Leonlu çiftçiler arasında pazar olabilir.
Çeşit başına en az on iki yıllık süreç
Bununla birlikte, yeni bir çeşit elde etme süreci yavaştır. Itasil buğday ve arpa genetik iyileştirme programlarından araştırmacılar, Nieves Aparicio ve Francisco Ciudad tarafından Ical’a açıklandığı üzere, araştırma 1980’lerde tek başına başladı ve 1996’da, “geliştirmek için” başlangıçta arpada olmak üzere diğer ulusal kamu programlarıyla birleşti. yeni bir çeşit, klasik bir iyileştirme programıyla en az on yıl sürer” ve ardından “Office İspanyol Bitki Çeşitlerinin tarımsal değer denemelerini geçtikten” sonra onay almak için diğer ikisinin geçmesi gerekir, bu da incelenen çeşidin ne olduğunu belirler. “yeni, homojen ve kararlı”dır.
Tüm bu süreç, her ikisinin de özelliklerine sahip yeni bir tahıl elde etmek için bir erkek ebeveyni bir dişi ebeveynle geçerek serada değişkenlik yaratarak başlar. Oradan, zaten tarla denemelerinde, yıldan yıla çoğalan ve seçen bir bitki elde edilir. Böylece, her ürün döngüsünde teknisyenler, seçildikleri “ana hastalık veya zararlılara dayanıklılık, fenolojinin erken veya geç olması veya bitkinin boyu gibi görsel kriterler” aracılığıyla arzu edilen karakterleri değerlendirir. sonraki nesle aktarılacak çizgilerdir.
Böylece, seçimin beşinci yılından itibaren, aynı hattan yeterli sayıda bitkiye sahip olan parsellerde, “bir biçerdöverle” verim potansiyelini değerlendirmek için denemelere başlanır ve “verime” göre seçim yapılır, Nieves Aparicio’nun nitelendirdiği gibi, “daha az kimyasal ürün kullanımı gerektiren daha sürdürülebilir bir tarıma” doğru ilerleme hedefi kapsamında “ana zararlılara ve hastalıklara karşı kalite ve direnç” de dikkate alınmakla birlikte.
Yuriko, ulusal düzeyde “yüksek verimlilik” standardı
Bu nedenle bir tahıl ıslah programı, “çok fazla değişkenlik oluşturmaya ve nesilden nesile, iklimden etkilenebilecek çeşitli faktörlere dayalı olarak en iyi bireyleri seçmeye, çünkü seçilen çeşitlerin iklim koşulları karşısında kararlılık göstermesi gerektiğine” dayanmaktadır. gözlemlediklerimiz gibi her seferinde daha fazla değişiyor”, diye bitiriyor Itasil teknisyeni ve Yuriko’nun öne çıktığı üçü hala onay sürecinde olan on bir çeşide kadar arpa araştırmasının “başarısının” altını çiziyor. “İspanya’da en çok ticarileştirilen on sertifikalı tohum türünden biri” olmak için.
Bu çeşitleri geliştiren kamu kuruluşlarının “onları kullanamayacağı” ve Yuriko söz konusu olduğunda, küçük bir ulusal şirket tarafından gerçekleştirildiği göz önüne alındığında, Itasil ile anlaşmalı şirketler tarafından yürütülen bir ticarileştirme, tohumların önceden çoğaltılması. bu tohum sayesinde, “yeni bir standart” oluşturan bu tohumun “yüksek verimlilik, yüksek verim ve adaptasyon” özelliği nedeniyle “büyük çok uluslu şirketler tarafından pazarlanan çeşitler düzeyinde çok rekabetçi bir satış hacmi” elde etti. Tarım, Hayvancılık ve Kırsal Kalkınma Bakanlığı tarafından açıklanan Tahıl Çeşitlerinin Tahmini Ulusal Komisyonu’nun denemelerine sunulan çeşitlerin incelenmesi.
Yumuşak buğday çeşitleri ve devamlılığı
Bununla birlikte, 2004 yılından bu yana Junta de Andalucía Tarım ve Balıkçılık Araştırma ve Eğitim Enstitüsü (IFAPA) ve Katalonya IRTA ile birlikte Itasil’den yeni çeşitlerin araştırılması bu 25 yılda sadece arpa ile sınırlı kalmamıştır. Ulusal Tarımsal Araştırma Enstitüsü’nden (INIA) fon alan Kastilya ve Leonese teknisyenleri, “yüksek üretkenliğe ve beklenen çevresel değişikliklere karşı dayanıklılığa” sahip yumuşak veya ekmeklik buğday çeşitlerinin geliştirilmesi ve “kaliteye” yanıt verilmesi üzerinde de çalıştılar. sektörün talepleri”
Bu proje, dört çeşit yumuşak buğdayın (Eneas, Esperado, Ecodesal ve O8THES2162) OEVV tarafından tescilini sağlarken, diğer ikisinin onaylanma sürecindedir. Bu programların sona ermesinden sonra savunan Nieves Aparicio, “Kullanılan ekonomik kaynakların büyük tohum şirketlerinin tahsis ettiği kaynaklarla karşılaştırıldığında daha sınırlı olduğu göz önüne alındığında, bu da iyi bir arka plan, ancak sonuçlar çok tatmin edici” diyor. “İspanya ve Castilla y León’daki başlangıcından bu yana üretilen ve seçilen bu malzemeyle küçük çoğaltıcı tohum evleri beslenebileceği” için sürekliliğine olan ihtiyaç, ayrıca ülkedeki bazı büyük çok uluslu şirketlerin bile “işbirliği talep etmesi” gerçeğine ek olarak. Yeni materyallerin geliştirilmesi için itasil.
“Sürekliliğinin yolu, kooperatiflerin bile konsorsiyumun bir parçası olabileceği ve böylece çeşitleri onlara doğrudan sunabileceği bir kamu-özel işbirliği aramak olacaktır” diyor. zorluklara rağmen, “giderek daha rekabetçi hale gelen kamu çağrılarının finansmanına değil, kooperatiflerin veya şirketlerin talep üzerine çeşitler talep ettiği belirli sözleşmelere bağlı olmak” amacıyla, bu modeller aracılığıyla yeni çeşitler üzerinde araştırma yapmak. Itasil’de daha fazla geliştirebiliriz”.
Aslında, Itasil’in Mayıs ayından bu yana, bir işbirliği protokolü aracılığıyla tohum kalitesini iyileştirmeyi ve iklim değişikliğine uyumlarını tarımsal geleceğin anahtarı olarak analiz etmeyi amaçlayan 22 buğday çeşidiyle bir deneme geliştirmek için yürüttüğü model bu. ekotiplerden daha güncel çeşitlere kadar farklı ekmeklik buğday çeşitlerinin farklı zamanlarda davranışını belirlemek amacıyla Sociedad de Gestión de Licencias Vegetales (Geslive) ile imzalanmıştır.