MANİLA – Filipinler genelinde milyonlarca öğrenci, yüz yüze sınıfların iki yıldan uzun bir süredir ilk kez tamamen yeniden başlamasıyla Pazartesi günü okula gitti ve halihazırda şiddetli salgınlarla boğuşan bir okul sisteminde dünyanın en uzun pandemi ile ilgili kapanmalarından birini sona erdirdi. yetersiz yatırım.
Aynı zamanda eğitim sekreteri olan Başkan Yardımcısı Sara Duterte, Manila’nın yaklaşık 40 mil kuzeybatısındaki Dinalupihan kasabasındaki okulları gezerken, “Genç Filipinlilerin eğitimini ertelemeyi artık göze alamayız” dedi.
Dünya Bankası’na göre, Filipinler salgından önce bile, öğrencilerin yüzde 90’ından fazlasının 10 yaşına kadar basit metinleri okuyup anlayamadığı dünyanın en büyük eğitim açıkları arasındaydı.
Filipinler’deki okullar, uzun süredir derslik ve hissesi düşük öğretmen sıkıntısı çekiyor, bu da özel okulları karşılayamayan ve kamu sistemine güvenen çok sayıda yoksul çocuğu yetersiz öğretimle bırakıyor.
Şimdi, iki yıldan fazla bir süredir yüz yüze eğitimi kaybettikten sonra, okullar daha da geride kalmış birçok öğrenciyi eğitmek gibi muazzam bir zorlukla karşı karşıya. Filipinler pandemi sırasında çevrimiçi eğitim sunsa da, birçok öğrencinin bilgisayarlara veya internet bağlantılarına erişimi yoktu ve aşırı yükü olan ebeveynler genellikle çocuklarının uzaktan öğrenimini takip etmekte zorlandılar.
Coronavirüs Pandemisi Hakkında Devamını Oku
Unicef’in Filipinler temsilcisi Oyunsaikhan Dendevnorov, “Bugün çocukları tekrar sınıflara davet ederken, bunun öğrenmeyi iyileştirme yolculuğumuzdaki birçok adımın ilki olduğunu hatırlayalım” dedi.
Diğer birçok ülkede, çevrimiçi öğrenmenin olumsuz etkileri, özellikle daha dezavantajlı öğrenciler arasında giderek daha iyi belgelenirken, hükümetler, koronavirüs geniş çapta yayılmaya devam ederken bile çocukları sınıflara geri göndermeyi seçti.
Ancak Filipinler’de, hükümet yetkilileri ve ebeveynler, okul çocuklarının virüsü birden fazla nesil aile üyesiyle dolu evlere taşıyabileceği ve potansiyel olarak zaten gıcırtılı bir sağlık deva sistemini aşırı yükleyebileceği korkusuyla tereddütlü kaldı.
2021’in sonlarından itibaren hükümet, yaklaşık 300 okulda yüz yüze dersler vermeyi denemeye başladı, ancak şimdi bunu tüm ilk ve ortaokulları kapsayacak şekilde genişletmeye başladı. Şu anda sadece bazı okullar hafta içi beş gün yüz yüzedir; Kasım ayına kadar, ülkedeki kabaca 47.000 okulun tamamı olacak.
Bayan Duterte, ülkede kayıtlı olanların sayısının hem devlet hem de özel okullarda yaklaşık 28 milyon çocuğa ulaştığını söyledi.
Manila’nın güneyindeki Bacoor City banliyösünde yaşayan üç çocuk annesi Maria Rogas, çocuklarını okula geri göndermek konusunda karışık duygular beslediğini söyledi.
Bir yandan normale dönüşü memnuniyetle karşılarken, diğer yandan “Covid ürkütücü bir sorun olmaya devam ediyor.”
Sağlık Bakanlığı’ndan alınan veriler, 5 ila 11 yaş arasındaki çocukların yalnızca yaklaşık yüzde 27’sinin ve 12 ila 17 arasındakilerin yaklaşık yüzde 76’sının tam olarak aşılandığını göstermektedir.
Çocukların aşı olmalarını kolaylaştırmak için, yerel sağlık görevlileri okullarda uydu aşılama siteleri kurmaya teşvik edildi. Ancak bu, hükümet tarafından ulusal düzeyde zorunlu kılınmamıştır. Aşılar tamamen gönüllü olarak kalır ve yaygın tereddüt bir sorundur.
Geçen ay pandemi sırasında ekonomik olarak daha fazla sakat bırakan karantinaları ekarte eden Başkan Ferdinand Marcos Jr. Pazartesi günü, okullarda dersler fiziksel olarak yapılırsa öğrenmenin daha etkili olduğunu vurguladı ve aynı zamanda halkı uygun sağlık protokollerine uymaya çağırdı.
43 yaşındaki Bayan Rogas, çocuklarının aşılandığını, ancak yine de endişelendiğini söyledi. “Sık sık mutasyona uğrayan bu virüsü asla bilemezsiniz” dedi.
Şimdilik, sadece okula dönmekten mutlu olduklarını söyledi. “İki yıl boyunca sadece arkadaşlarını ve sınıf arkadaşlarını küçük ekranlarda gördüler, bu yüzden onlarla etkileşim kurmaktan heyecan duyuyorlar.”
Aynı zamanda eğitim sekreteri olan Başkan Yardımcısı Sara Duterte, Manila’nın yaklaşık 40 mil kuzeybatısındaki Dinalupihan kasabasındaki okulları gezerken, “Genç Filipinlilerin eğitimini ertelemeyi artık göze alamayız” dedi.
Dünya Bankası’na göre, Filipinler salgından önce bile, öğrencilerin yüzde 90’ından fazlasının 10 yaşına kadar basit metinleri okuyup anlayamadığı dünyanın en büyük eğitim açıkları arasındaydı.
Filipinler’deki okullar, uzun süredir derslik ve hissesi düşük öğretmen sıkıntısı çekiyor, bu da özel okulları karşılayamayan ve kamu sistemine güvenen çok sayıda yoksul çocuğu yetersiz öğretimle bırakıyor.
Şimdi, iki yıldan fazla bir süredir yüz yüze eğitimi kaybettikten sonra, okullar daha da geride kalmış birçok öğrenciyi eğitmek gibi muazzam bir zorlukla karşı karşıya. Filipinler pandemi sırasında çevrimiçi eğitim sunsa da, birçok öğrencinin bilgisayarlara veya internet bağlantılarına erişimi yoktu ve aşırı yükü olan ebeveynler genellikle çocuklarının uzaktan öğrenimini takip etmekte zorlandılar.
Coronavirüs Pandemisi Hakkında Devamını Oku
- Yeni Yönergeler:Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri, virüse maruz kalanların artık karantinaya ihtiyacı olmadığını söyleyerek Covid-19 rehberliğini gevşetti.
- Kapsamlı Bir Tepki:Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri direktörü Dr. Rochelle P. Walensky, ajansının koronavirüs pandemisine yeterince hızlı yanıt veremediğini ve elden geçirilmesi gerektiğini söyledi.
- Okula dönüş:New York Şehri Eğitim Departmanı, virüsle nasıl yaşanacağını öğrenmeye yönelik daha geniş bir değişimi yansıtarak, 8 Eylül’de okul başlamadan önce Covid kısıtlamalarının çoğunu geri aldı.
- Asırlık Bir Aşı:Pandeminin ilk günlerinde başlatılan ve eski bir tüberküloz aşısını içeren klinik denemelerin sonuçları, bulaşıcı hastalıklara karşı evrensel bir koruma önlemi sağlayabileceğine dair umut verdi.
Unicef’in Filipinler temsilcisi Oyunsaikhan Dendevnorov, “Bugün çocukları tekrar sınıflara davet ederken, bunun öğrenmeyi iyileştirme yolculuğumuzdaki birçok adımın ilki olduğunu hatırlayalım” dedi.
Diğer birçok ülkede, çevrimiçi öğrenmenin olumsuz etkileri, özellikle daha dezavantajlı öğrenciler arasında giderek daha iyi belgelenirken, hükümetler, koronavirüs geniş çapta yayılmaya devam ederken bile çocukları sınıflara geri göndermeyi seçti.
Ancak Filipinler’de, hükümet yetkilileri ve ebeveynler, okul çocuklarının virüsü birden fazla nesil aile üyesiyle dolu evlere taşıyabileceği ve potansiyel olarak zaten gıcırtılı bir sağlık deva sistemini aşırı yükleyebileceği korkusuyla tereddütlü kaldı.
2021’in sonlarından itibaren hükümet, yaklaşık 300 okulda yüz yüze dersler vermeyi denemeye başladı, ancak şimdi bunu tüm ilk ve ortaokulları kapsayacak şekilde genişletmeye başladı. Şu anda sadece bazı okullar hafta içi beş gün yüz yüzedir; Kasım ayına kadar, ülkedeki kabaca 47.000 okulun tamamı olacak.
Bayan Duterte, ülkede kayıtlı olanların sayısının hem devlet hem de özel okullarda yaklaşık 28 milyon çocuğa ulaştığını söyledi.
Manila’nın güneyindeki Bacoor City banliyösünde yaşayan üç çocuk annesi Maria Rogas, çocuklarını okula geri göndermek konusunda karışık duygular beslediğini söyledi.
Bir yandan normale dönüşü memnuniyetle karşılarken, diğer yandan “Covid ürkütücü bir sorun olmaya devam ediyor.”
Sağlık Bakanlığı’ndan alınan veriler, 5 ila 11 yaş arasındaki çocukların yalnızca yaklaşık yüzde 27’sinin ve 12 ila 17 arasındakilerin yaklaşık yüzde 76’sının tam olarak aşılandığını göstermektedir.
Çocukların aşı olmalarını kolaylaştırmak için, yerel sağlık görevlileri okullarda uydu aşılama siteleri kurmaya teşvik edildi. Ancak bu, hükümet tarafından ulusal düzeyde zorunlu kılınmamıştır. Aşılar tamamen gönüllü olarak kalır ve yaygın tereddüt bir sorundur.
Geçen ay pandemi sırasında ekonomik olarak daha fazla sakat bırakan karantinaları ekarte eden Başkan Ferdinand Marcos Jr. Pazartesi günü, okullarda dersler fiziksel olarak yapılırsa öğrenmenin daha etkili olduğunu vurguladı ve aynı zamanda halkı uygun sağlık protokollerine uymaya çağırdı.
43 yaşındaki Bayan Rogas, çocuklarının aşılandığını, ancak yine de endişelendiğini söyledi. “Sık sık mutasyona uğrayan bu virüsü asla bilemezsiniz” dedi.
Şimdilik, sadece okula dönmekten mutlu olduklarını söyledi. “İki yıl boyunca sadece arkadaşlarını ve sınıf arkadaşlarını küçük ekranlarda gördüler, bu yüzden onlarla etkileşim kurmaktan heyecan duyuyorlar.”