29 yıl firarda: Avustralya hapishaneden kaçanlara vize veriyor
Avustralya bayrağı (simge görüntüsü).
© Kaynak: resim ittifakı / Zoonar
1992’de Darko Desic, bir Avustralya hapishanesinden kaçtı. Eski Yugoslavya’dan gelen adam, korona salgını sırasında gönüllü olarak polise teslim olana kadar 29 yıldır firardaydı ve hâlâ cezasını çekiyordu. Yerel topluluğunun yürüttüğü bir kampanya sayesinde, Desic artık Avustralya’da tamamen yasal olarak kalabilir.
:format(webp)/s3.amazonaws.com/arc-authors/madsack/23e43995-7c4f-452c-ade3-1b4aa92b83a5.png)
Avustralya katı göçmenlik ve iltica politikalarıyla tanınır. Tekneyle gelen mülteciler, vize sürelerini aşan insanlar – hepsi sözde “gözaltı merkezlerine” düşüyor. Çoğu durumda yıllarca bile. Eski Yugoslavya’dan gelen 65 yaşındaki Darko Desic de yakın zamana kadar bu kamplardan birinde tutuluyordu. Görünüşe göre Desic’in hayatının daha iyiye gideceğine dair pek umudu yoktu. Birkaç gün öncesine kadar, Facebook sayfası oldukça umutsuz görünen felsefi ifadelerle doluydu. Dört gün önce orada “Özgürlüğünü istemeyen bir adam yavaş yavaş köle olur” diye yazmıştı. Ve sordu, “Eğer onu hiç görmezsen, güzelliğin değeri ne kadardır?”
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Kamptan salıverilip daimi ikamet izni verileceği haberi Desic’in kendisini şaşırtmış olmalı. Ancak Salı günü, eski hapishane firarisi özgür bir adamdı – vizesi ve Guardian’ın bildirdiği gibi sözde Medicare kartı vardı. İkincisi, Avustralyalılara yasal sağlık sigortasına erişim sağlar. Rapora göre, kaçak olduğu yıllarda pense ile kendi dişlerini çekti. Desiç serbest bırakıldığını da doğruladı: “Tekrar özgür bir adamım” diye Facebook’ta tezahürat yaptı ve destekçilerine yardımları için teşekkür etti. “Özgürlük, onu kaybedene kadar özlemediğin ve geri alana kadar da kıymetini bilmediğin bir şeydir” diye yazmıştı.
Gönüllü olarak polise teslim edildi
Desic, Sidney’in kuzeyindeki sahil topluluklarında iyi bilinir ve sevilir. Onlarca yıl hayatını orada geçici bir işçi olarak kazandı ve oldukça açık bir şekilde topluluğun ortasında yaşadı. Aslında aranan bir hapishane kaçağıydı. 1992’de, esrar yetiştirmekten 44 ay hapis cezasını çekmekte olduğu bir Avustralya gözaltı merkezinden kaçtı. Ancak serbest bırakılmasına bir buçuk yıldan biraz daha uzun bir süre önce, Yugoslavya’ya sınır dışı edilmekten ve o sırada iç savaş nedeniyle askere alınmaktan korktuğu için kaçtı.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Sidney’in kuzeyindeki topluluklarda 29 yıl geçirdi, ancak korona salgınıyla “özgür” hayatı giderek zorlaştı. Artık nakit için neredeyse hiç iş yoktu. Oturduğu ev de satılınca Desiç evsiz kaldı ve kum tepelerinde yattı. Bu noktada, başını sokacak bir çatı olması için gönüllü olarak polise teslim oldu. Yaklaşık 30 yıl firar ettikten sonra yerel polis karakoluna girip orada “Beni arıyorsunuz sanırım” sözleriyle kendini tanıttığında, 2021’de dünya çapında manşetlere taşındı.
“Herkes ikinci bir şansı hak eder”
Bir yargıç sonunda Desiç’i cezasının kalan 19 ayına ve firar ettiği için iki ay daha hapis cezasına çarptırdı. Yeni cezası geçen yıl Aralık ayında sona erdikten sonra, Desiç göçmen gözetimine sevk edildi. Kaçtığı ülke artık var olmadığı için durumu olağandışıydı. Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti 1992’de feshedildi.
Ancak Desic’in 30 yıldır yaşadığı toplum, herkesin sevgiyle “Dougie” dediği 65 yaşındaki Desic’i unutmamıştı. Birkaç yerel sakin, “Dougie’ye Bedava” adını verdikleri bir kampanya başlattı. Kampanyanın Facebook sayfasına “Herkes ikinci bir şansı hak eder” yazdılar. Topluluk, beladan uzak durduğunu, topluluğa yardım ettiğini ve her zaman “düzgün bir adam” olduğunu söyleyerek arkasını kollayacaktı.
‘Eski’ Avustralya’ya olan inanç tazelendi
Desic’in avukatı Paul McGirr, The Guardian’a Desic’in serbest bırakıldıktan sonra güvenli bir yere sahip olduğunu ve kuzey Sidney topluluğuna geri döndüğünü doğruladı. 65 yaşındaki kişiye vize verme kararı “sağduyu” idi. Bu, Avustralya’daki birçok kişiye “bildiğimiz ve içinde büyüdüğümüz” Avustralya’nın henüz kaybolmadığına dair yeni bir umut verdi.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Avustralya, Mayıs 2022’den bu yana yeni bir Sosyal Demokrat hükümete sahip. Hükümet değişikliği, ülkenin baskıcı göç ve iltica politikasında temelde çok az değişiklik yapmış olsa da, bazı kararlar, bireysel vakaların biraz daha insancıl bir şekilde ele alındığını gösteriyor. Örneğin, seçimden kısa bir süre sonra yeni hükümet, dört yılını küçük kızlarıyla birlikte göçmen gözaltında geçiren bir Tamil ailesinin Queensland topluluğuna dönmesine izin verdi. Murugappan ailesinin durumunda da topluluk, Tamillerin serbest bırakılması için kampanya yürüttü. Dörtlü nihayet küçük Biloela kasabasına döndüklerinde ve orada kollarını açarak karşılandıklarında, ülke çapındaki medya buna canlı yayınlarla eşlik etti.
Avustralya bayrağı (simge görüntüsü).
© Kaynak: resim ittifakı / Zoonar
1992’de Darko Desic, bir Avustralya hapishanesinden kaçtı. Eski Yugoslavya’dan gelen adam, korona salgını sırasında gönüllü olarak polise teslim olana kadar 29 yıldır firardaydı ve hâlâ cezasını çekiyordu. Yerel topluluğunun yürüttüğü bir kampanya sayesinde, Desic artık Avustralya’da tamamen yasal olarak kalabilir.
Avustralya katı göçmenlik ve iltica politikalarıyla tanınır. Tekneyle gelen mülteciler, vize sürelerini aşan insanlar – hepsi sözde “gözaltı merkezlerine” düşüyor. Çoğu durumda yıllarca bile. Eski Yugoslavya’dan gelen 65 yaşındaki Darko Desic de yakın zamana kadar bu kamplardan birinde tutuluyordu. Görünüşe göre Desic’in hayatının daha iyiye gideceğine dair pek umudu yoktu. Birkaç gün öncesine kadar, Facebook sayfası oldukça umutsuz görünen felsefi ifadelerle doluydu. Dört gün önce orada “Özgürlüğünü istemeyen bir adam yavaş yavaş köle olur” diye yazmıştı. Ve sordu, “Eğer onu hiç görmezsen, güzelliğin değeri ne kadardır?”
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Kamptan salıverilip daimi ikamet izni verileceği haberi Desic’in kendisini şaşırtmış olmalı. Ancak Salı günü, eski hapishane firarisi özgür bir adamdı – vizesi ve Guardian’ın bildirdiği gibi sözde Medicare kartı vardı. İkincisi, Avustralyalılara yasal sağlık sigortasına erişim sağlar. Rapora göre, kaçak olduğu yıllarda pense ile kendi dişlerini çekti. Desiç serbest bırakıldığını da doğruladı: “Tekrar özgür bir adamım” diye Facebook’ta tezahürat yaptı ve destekçilerine yardımları için teşekkür etti. “Özgürlük, onu kaybedene kadar özlemediğin ve geri alana kadar da kıymetini bilmediğin bir şeydir” diye yazmıştı.
Gönüllü olarak polise teslim edildi
Desic, Sidney’in kuzeyindeki sahil topluluklarında iyi bilinir ve sevilir. Onlarca yıl hayatını orada geçici bir işçi olarak kazandı ve oldukça açık bir şekilde topluluğun ortasında yaşadı. Aslında aranan bir hapishane kaçağıydı. 1992’de, esrar yetiştirmekten 44 ay hapis cezasını çekmekte olduğu bir Avustralya gözaltı merkezinden kaçtı. Ancak serbest bırakılmasına bir buçuk yıldan biraz daha uzun bir süre önce, Yugoslavya’ya sınır dışı edilmekten ve o sırada iç savaş nedeniyle askere alınmaktan korktuğu için kaçtı.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Sidney’in kuzeyindeki topluluklarda 29 yıl geçirdi, ancak korona salgınıyla “özgür” hayatı giderek zorlaştı. Artık nakit için neredeyse hiç iş yoktu. Oturduğu ev de satılınca Desiç evsiz kaldı ve kum tepelerinde yattı. Bu noktada, başını sokacak bir çatı olması için gönüllü olarak polise teslim oldu. Yaklaşık 30 yıl firar ettikten sonra yerel polis karakoluna girip orada “Beni arıyorsunuz sanırım” sözleriyle kendini tanıttığında, 2021’de dünya çapında manşetlere taşındı.
“Herkes ikinci bir şansı hak eder”
Bir yargıç sonunda Desiç’i cezasının kalan 19 ayına ve firar ettiği için iki ay daha hapis cezasına çarptırdı. Yeni cezası geçen yıl Aralık ayında sona erdikten sonra, Desiç göçmen gözetimine sevk edildi. Kaçtığı ülke artık var olmadığı için durumu olağandışıydı. Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti 1992’de feshedildi.
Ancak Desic’in 30 yıldır yaşadığı toplum, herkesin sevgiyle “Dougie” dediği 65 yaşındaki Desic’i unutmamıştı. Birkaç yerel sakin, “Dougie’ye Bedava” adını verdikleri bir kampanya başlattı. Kampanyanın Facebook sayfasına “Herkes ikinci bir şansı hak eder” yazdılar. Topluluk, beladan uzak durduğunu, topluluğa yardım ettiğini ve her zaman “düzgün bir adam” olduğunu söyleyerek arkasını kollayacaktı.
‘Eski’ Avustralya’ya olan inanç tazelendi
Desic’in avukatı Paul McGirr, The Guardian’a Desic’in serbest bırakıldıktan sonra güvenli bir yere sahip olduğunu ve kuzey Sidney topluluğuna geri döndüğünü doğruladı. 65 yaşındaki kişiye vize verme kararı “sağduyu” idi. Bu, Avustralya’daki birçok kişiye “bildiğimiz ve içinde büyüdüğümüz” Avustralya’nın henüz kaybolmadığına dair yeni bir umut verdi.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Avustralya, Mayıs 2022’den bu yana yeni bir Sosyal Demokrat hükümete sahip. Hükümet değişikliği, ülkenin baskıcı göç ve iltica politikasında temelde çok az değişiklik yapmış olsa da, bazı kararlar, bireysel vakaların biraz daha insancıl bir şekilde ele alındığını gösteriyor. Örneğin, seçimden kısa bir süre sonra yeni hükümet, dört yılını küçük kızlarıyla birlikte göçmen gözaltında geçiren bir Tamil ailesinin Queensland topluluğuna dönmesine izin verdi. Murugappan ailesinin durumunda da topluluk, Tamillerin serbest bırakılması için kampanya yürüttü. Dörtlü nihayet küçük Biloela kasabasına döndüklerinde ve orada kollarını açarak karşılandıklarında, ülke çapındaki medya buna canlı yayınlarla eşlik etti.