On yılı aşkın bir süre önce Arap Baharı protestolarından demokrasiyle çıkan tek Arap ülkesi olan Tunus, cumhurbaşkanının meclisi askıya alıp Temmuz 2021’de tek adam yönetimini kurmasından bu yana bir parlamentoya sahip değil.
Ancak Kuzey Afrika ülkesinin yeni seçilen Parlamento üyelerinin isimleri, iki turlu oylamanın ardından nihayet Salı günü açıklandığında, demokrasi için bir geri dönüş gibi görünmedi. Sonunda, belki de seçim sonuçlarının en güçlü şekilde işaret ettiği şey, Başkan Kais Saied’e verilen desteğin hızla azalmasıydı.
Britanya Kalkınma Çalışmaları Enstitüsü’nden siyaset bilimcisi Max Gallien’e göre, uygun seçmenlerin yalnızca yüzde 11,4’ü Pazar günü yapılan ikinci turda oy kullandı; . Başkanın en gürültülü destekçilerinden en az ikisi tekliflerini kaybetti, ancak birkaç kişi kazandı.
Columbia Küresel Merkezlerini yöneten siyasi analist Youssef Cherif, “Said’e yakın olduğunu iddia eden insanların kaybı, onun ilerlettiği siyasi projenin sığlığının bir başka göstergesi: vizyon yok, strateji yok, ekip yok” dedi. Tunus.
Başlangıçtaki yaygın popülaritesine güvenen Bay Said, geçen yıl Tunus’un Arap Baharı sonrası Anayasasını yeniden yazarak kendisine kapsamlı bir yetki verdi ve Parlamentoyu bir danışma organına indirerek gücünün çoğunu elinden aldı. Ayrıca, seçmenlerin önceki seçimlerde yaptıkları gibi parti listelerine oy vermek yerine bireysel adayları seçmeleri için siyasi partilerin seçimlere katılmasını yasaklayan yeni bir seçim yasası çıkardı.
Sonuç olarak Parlamento, onları bir arada tutacak parti bağlantıları, platformları veya gündemleri olmayan bireylerden oluşan bir yamalı yapı olarak belirlendi. Bununla birlikte, kazananların katılmış olması, başkana bir dereceye kadar desteğin sinyalini verdi: Bu, onların yeni programına en azından biraz meşruiyet katmaya istekli oldukları anlamına geliyordu. Muhalefet grupları seçimi boykot etti.
Parlamento seçimleri, Tunusluların onun planları hakkında ne düşündüklerinin ve Bay Saied’in söz verdiği gibi Tunus demokrasisini koruma konusunda samimi olup olmadığının bir ölçüsü olarak görülüyordu. Eleştirmenler ve analistler her ikisinde de suçlandı, Bay Saied başarısız oldu.
Bazı ilçelerde, herhangi bir ikinci tura duyulan ihtiyacı ortadan kaldıran yalnızca bir aday yarıştı. Tunus’un seçim otoritesine göre, 2014’te 68 sandalyeye sahip olan kadınlarla karşılaştırıldığında, kadınlar meclisteki 161 sandalyenin sadece 25’ini kazandı. Bay Saied, daha önce bağımsız olan yönetim kurulunu değiştirdikten sonra artık seçim yetkisini kontrol ediyor.
Yeni bir Parlamentonun seçilmesinin, Bay Saied’in daha gerçek, daha doğrudan bir demokrasi olacağını iddia ettiği ülkenin siyasi sistemini yeniden oluşturma planındaki bir sonraki adım olması gerekiyordu. Gerçekte, neredeyse tüm gücü kontrolsüz bir şekilde onun ellerine vermiştir.
Tunus cumhurbaşkanlığı tarafından yayınlanan bir fotoğraf, Cumhurbaşkanı Kais Saied’i Aralık ayında Tunus’ta yapılan parlamento seçimlerinin ilk turu sırasında bir sandık başında gösteriyor. Kredi… Tunus Cumhurbaşkanlığı, ia Reuters aracılığıyla
Pek çok kişinin iktidarı ele geçirdikten sonra umduğu gibi ülkeyi ekonomik ve siyasi krizlerden kurtarmaktan çok uzak olan cumhurbaşkanı, Tunus, rafları şeker ve şişelenmiş su gibi temel ihtiyaç maddelerinden mahrum bırakan, aileleri zor durumda bırakan bir gerileme döneminde sendelerken çok az çözüm önerdi. Kendilerini doyurmak zorunda kalıyorlar ve hükümet maaşlarını ödeyemiyor.
Seçmenlerin yaklaşık yüzde 30’unun cumhurbaşkanının yeni Anayasasını onayladığı Temmuz ayındaki anayasa referandumunda, Bay Saied’in ekonomiyi ele alışına ilişkin hayal kırıklığı, katılımın düşük olmasında ana faktör olarak göründü.
Bay Saied, destekçilerini yeni tüzük için oy kullanmaya çağırdı, ancak parlamento seçimlerinin tarihini açıkladıktan sonra -ilk tur Aralık’taydı- Bay Saied, oylamayı desteklemek için çok az şey yaptı.
Bu, Bay Cherif, “parlamenter demokrasiye pek ilgi duymadığını doğruluyor” dedi.
Bay Saied, Parlamento’yu hor görmesi konusunda hiçbir zaman utangaç olmadı.
Ofisinin Facebook’ta yayınladığı bir görüntüye göre, Pazartesi günü başbakanıyla yaptığı görüşmede “Yaklaşık yüzde 90 oylamaya katılmadı çünkü onlar için Parlamento artık bir şey ifade etmiyor” dedi.
Bir anlamı vardı.
Pazar günü Tunus’ta bir sandık merkezinin önünde polis memurları. Kredi… Mohamed Messara/EPA, Shutterstock üzerinden
Birçok Tunuslu, son on yılda Parlamento’ya hakim olan siyasi partileri, Bay Saied’in reformlarını engellemekle suçlamaya devam ediyor ve onlara seçim sürecinden yasaklama fırsatı veriyor. Saied karşıtı protestolar sınırlı kaldı.
Güvenilir anketler de az olsa da, cumhurbaşkanının siyasi muhalifleri ondan daha az popüler görünüyor ve Tunusluları iki tatsız seçenek arasında sıkışıp bırakıyor.
Yine de, artan sayıda kişi, cumhurbaşkanı eleştirmenleri kovuştururken ve hapse atarken, Bay Saied’in artan otoriterliğine ilişkin korkuyu dile getirdi. Bir siyasi aktivist olan Chaima Issa, radyoda Bay Saied hakkında yaptığı eleştirel yorumlar nedeniyle geçen hafta bir askeri yargıç tarafından sorgulanırken, ana muhalefet partilerinden eski bir başbakan olan Ali Laarayedh Aralık ayında hapse atıldı.
Yine de, Bay Saied’in 2011 Arap Baharı ayaklanmasından sonra Tunusluların kazandığı hak ve özgürlükleri geri almasına yönelik tepki sınırlı kaldı – seçimlerin başarısızlığını Bay Saied’in istifasını ve erken cumhurbaşkanlığı seçimlerini kazanmak için çağırmak için kullanan muhalefet üyeleri dışında. onu değiştir
Muhalefet gruplarından oluşan bir koalisyon olan Ulusal Kurtuluş Cephesi’ne liderlik eden deneyimli siyasetçi Ahmed Najib Chebbi, ikinci tur oylamanın ardından düzenlediği basın toplantısında, “Sonuçlar, Tunusluların yüzde 89’unun bu maskaralığı görmezden geldiğini gösteriyor” dedi.
Ancak Kuzey Afrika ülkesinin yeni seçilen Parlamento üyelerinin isimleri, iki turlu oylamanın ardından nihayet Salı günü açıklandığında, demokrasi için bir geri dönüş gibi görünmedi. Sonunda, belki de seçim sonuçlarının en güçlü şekilde işaret ettiği şey, Başkan Kais Saied’e verilen desteğin hızla azalmasıydı.
Britanya Kalkınma Çalışmaları Enstitüsü’nden siyaset bilimcisi Max Gallien’e göre, uygun seçmenlerin yalnızca yüzde 11,4’ü Pazar günü yapılan ikinci turda oy kullandı; . Başkanın en gürültülü destekçilerinden en az ikisi tekliflerini kaybetti, ancak birkaç kişi kazandı.
Columbia Küresel Merkezlerini yöneten siyasi analist Youssef Cherif, “Said’e yakın olduğunu iddia eden insanların kaybı, onun ilerlettiği siyasi projenin sığlığının bir başka göstergesi: vizyon yok, strateji yok, ekip yok” dedi. Tunus.
Başlangıçtaki yaygın popülaritesine güvenen Bay Said, geçen yıl Tunus’un Arap Baharı sonrası Anayasasını yeniden yazarak kendisine kapsamlı bir yetki verdi ve Parlamentoyu bir danışma organına indirerek gücünün çoğunu elinden aldı. Ayrıca, seçmenlerin önceki seçimlerde yaptıkları gibi parti listelerine oy vermek yerine bireysel adayları seçmeleri için siyasi partilerin seçimlere katılmasını yasaklayan yeni bir seçim yasası çıkardı.
Sonuç olarak Parlamento, onları bir arada tutacak parti bağlantıları, platformları veya gündemleri olmayan bireylerden oluşan bir yamalı yapı olarak belirlendi. Bununla birlikte, kazananların katılmış olması, başkana bir dereceye kadar desteğin sinyalini verdi: Bu, onların yeni programına en azından biraz meşruiyet katmaya istekli oldukları anlamına geliyordu. Muhalefet grupları seçimi boykot etti.
Parlamento seçimleri, Tunusluların onun planları hakkında ne düşündüklerinin ve Bay Saied’in söz verdiği gibi Tunus demokrasisini koruma konusunda samimi olup olmadığının bir ölçüsü olarak görülüyordu. Eleştirmenler ve analistler her ikisinde de suçlandı, Bay Saied başarısız oldu.
Bazı ilçelerde, herhangi bir ikinci tura duyulan ihtiyacı ortadan kaldıran yalnızca bir aday yarıştı. Tunus’un seçim otoritesine göre, 2014’te 68 sandalyeye sahip olan kadınlarla karşılaştırıldığında, kadınlar meclisteki 161 sandalyenin sadece 25’ini kazandı. Bay Saied, daha önce bağımsız olan yönetim kurulunu değiştirdikten sonra artık seçim yetkisini kontrol ediyor.
Yeni bir Parlamentonun seçilmesinin, Bay Saied’in daha gerçek, daha doğrudan bir demokrasi olacağını iddia ettiği ülkenin siyasi sistemini yeniden oluşturma planındaki bir sonraki adım olması gerekiyordu. Gerçekte, neredeyse tüm gücü kontrolsüz bir şekilde onun ellerine vermiştir.
Tunus cumhurbaşkanlığı tarafından yayınlanan bir fotoğraf, Cumhurbaşkanı Kais Saied’i Aralık ayında Tunus’ta yapılan parlamento seçimlerinin ilk turu sırasında bir sandık başında gösteriyor. Kredi… Tunus Cumhurbaşkanlığı, ia Reuters aracılığıyla
Pek çok kişinin iktidarı ele geçirdikten sonra umduğu gibi ülkeyi ekonomik ve siyasi krizlerden kurtarmaktan çok uzak olan cumhurbaşkanı, Tunus, rafları şeker ve şişelenmiş su gibi temel ihtiyaç maddelerinden mahrum bırakan, aileleri zor durumda bırakan bir gerileme döneminde sendelerken çok az çözüm önerdi. Kendilerini doyurmak zorunda kalıyorlar ve hükümet maaşlarını ödeyemiyor.
Seçmenlerin yaklaşık yüzde 30’unun cumhurbaşkanının yeni Anayasasını onayladığı Temmuz ayındaki anayasa referandumunda, Bay Saied’in ekonomiyi ele alışına ilişkin hayal kırıklığı, katılımın düşük olmasında ana faktör olarak göründü.
Bay Saied, destekçilerini yeni tüzük için oy kullanmaya çağırdı, ancak parlamento seçimlerinin tarihini açıkladıktan sonra -ilk tur Aralık’taydı- Bay Saied, oylamayı desteklemek için çok az şey yaptı.
Bu, Bay Cherif, “parlamenter demokrasiye pek ilgi duymadığını doğruluyor” dedi.
Bay Saied, Parlamento’yu hor görmesi konusunda hiçbir zaman utangaç olmadı.
Ofisinin Facebook’ta yayınladığı bir görüntüye göre, Pazartesi günü başbakanıyla yaptığı görüşmede “Yaklaşık yüzde 90 oylamaya katılmadı çünkü onlar için Parlamento artık bir şey ifade etmiyor” dedi.
Bir anlamı vardı.
Pazar günü Tunus’ta bir sandık merkezinin önünde polis memurları. Kredi… Mohamed Messara/EPA, Shutterstock üzerinden
Birçok Tunuslu, son on yılda Parlamento’ya hakim olan siyasi partileri, Bay Saied’in reformlarını engellemekle suçlamaya devam ediyor ve onlara seçim sürecinden yasaklama fırsatı veriyor. Saied karşıtı protestolar sınırlı kaldı.
Güvenilir anketler de az olsa da, cumhurbaşkanının siyasi muhalifleri ondan daha az popüler görünüyor ve Tunusluları iki tatsız seçenek arasında sıkışıp bırakıyor.
Yine de, artan sayıda kişi, cumhurbaşkanı eleştirmenleri kovuştururken ve hapse atarken, Bay Saied’in artan otoriterliğine ilişkin korkuyu dile getirdi. Bir siyasi aktivist olan Chaima Issa, radyoda Bay Saied hakkında yaptığı eleştirel yorumlar nedeniyle geçen hafta bir askeri yargıç tarafından sorgulanırken, ana muhalefet partilerinden eski bir başbakan olan Ali Laarayedh Aralık ayında hapse atıldı.
Yine de, Bay Saied’in 2011 Arap Baharı ayaklanmasından sonra Tunusluların kazandığı hak ve özgürlükleri geri almasına yönelik tepki sınırlı kaldı – seçimlerin başarısızlığını Bay Saied’in istifasını ve erken cumhurbaşkanlığı seçimlerini kazanmak için çağırmak için kullanan muhalefet üyeleri dışında. onu değiştir
Muhalefet gruplarından oluşan bir koalisyon olan Ulusal Kurtuluş Cephesi’ne liderlik eden deneyimli siyasetçi Ahmed Najib Chebbi, ikinci tur oylamanın ardından düzenlediği basın toplantısında, “Sonuçlar, Tunusluların yüzde 89’unun bu maskaralığı görmezden geldiğini gösteriyor” dedi.