CHERNIHIV, Ukrayna — İkinci kattaki dairenin ön kapısının yanında, her ihtimale karşı bir yığın battaniye var. Ana yatak odasındaki kırık camlar plastik örtü ile kapatılmıştır. Duvarın alt yarısı, düşmeye hazır gibi, tehlikeli bir şekilde dışarı çıkıyor.
64 yaşındaki Nataliia Rebenko ve 72 yaşındaki kocası Oleksiy Rebenko, kuzey Ukrayna şehirleri Chernihiv’de çatışmalar sona erdiğinden beri aylardır böyle yaşıyorlar. Ama şimdi, sıcaklıklar düştükçe, kışı nasıl atlatacakları konusunda endişeleniyorlar.
Bay Rebenko, “Hava çok soğuyor,” dedi. “Ve endişeliyiz çünkü Chernihiv’de bize ısıtma sağlayan altyapı yok edilebilir. Bu yüzden şimdiden bir yedek plan düşünüyoruz.”
Avrupa’daki birçok kişi için, bu kış evleri ısıtmanın artan maliyeti şimdiden alarma neden oldu, enflasyonun yükselmesine katkıda bulundu ve savaşta Ukrayna’ya verilen desteğin kesilmesine katkıda bulundu. Ancak Ukrayna’nın kendisinde çok daha derin bir endişe var – sıcak tutmak konusunda.
Chernihiv gibi savaşın hırpaladığı şehir ve kasabalarda, yüksek binalar yarı dolu ve yarı yıkılmış durumda, bu da daireleri gerektiği gibi ısıtmayı imkansız hale getiriyor.
Daha da kötüsü, Ukrayna’nın birçok şehri ısıya Sovyet zamanlarından kalma merkezi sistemlere bağımlı hale geliyor ve bu da, özellikle cephe hatlarından uzaktaki kentsel bölgelerin yenilenen Rus bombardımanının ortasında, ısıyı geri kazanma sorununu daha da içinden çıkılmaz bir hale getiriyor.
Ukraynalılar da elektrik ve su kesintileriyle karşı karşıya kalırken, ısıyla ilgili korkular artık birincil durumda. Dünya Sağlık Örgütü, yakıt veya elektriğe erişim eksikliğinin “ölüm kalım meselesi haline gelebileceği” Ukrayna’da sarmal bir insani kriz potansiyeli konusunda uyardı.
Chernihiv’de somun ekmek bekliyorum.
Rus füze saldırısından zarar gören Chernihiv’deki eski bir kardiyoloji kliniği.
Bayan Rebenko, “Bugünlerde iyiyiz, üstesinden geliyoruz,” dedi ve soğuğun katlanılabilir olduğunu ekledi. Yetkililer, büyük çapta hasara rağmen ısıtmanın burada açılacağına söz verdiler.
Kocası her gün haberleri izliyor ve son birkaç haftadır odun kesmek ve oradaki soba için stoklamak için bir akrabasının evine gidiyor. Aile, işler kötüye giderse oraya gitmeyi planlıyor.
Savaşın Durumu
Bu saldırıda cephe binanın bir kısmından uçtu ve bazı daireler enkaza dönüştü. Bir kadın yerdeki büyük bir çimento levhasını işaret etti. Kömürleşmiş duvar kâğıdından bunun dairesindeki duvar olduğunu anlayabildiğini söyledi. Binanın diğer bölümlerinde, insanlar genellikle penceresiz odalara geri taşındı.
Şehirde müstakil evlerde oturanlar da zorlanıyor. Bazılarının artık çalışan gazlı ısıtıcıları yok ve elektrikli ısıtıcılara güveniyorlar – Rusya Ukrayna’nın altyapısını hedef alırken giderek artan elektrik kesintileri sırasında kendileri de işe yaramaz. Diğerlerinde odun sobası var ama yakacak odun fiyatları ülke çapında artıyor.
46 yaşındaki Liudmyla Hrybova, 6 yaşındaki oğlu Yaroslav ile Chernihiv’in eteklerinde yaşıyor. Bir gönüllü, bu bahar evinin yakınındaki grevlerde hasar gören ağaçlara elektrikli testere alıp yakacak odun için keserken, o bahçede oynuyor.
Odun sobası var, ancak pencerelerinin çoğu kırık ve bu bahar yoğun bombardımandan sonra duvarlarda delikler var. Bayan Hrybova, pencereleri kontrplak ve kartonla kendisi yamalamış.
“Ama şu anda pencerelerle yaşadığım durumla, sadece dışarıyı ısıtıyorum” dedi.
6 yaşındaki Yaroslav Hrybov, Chernihiv’de annesi Liudmyla Hrybova ile birlikte yaşadığı evin dışında bir yakacak odun zulasının yanında oynadı.
Nataliia Rebenko, Rus füze saldırısında ağır hasar gören evinde.
Son haftalarda Ukrayna’ya yönelik grevler, ülkenin dört bir yanındaki kasaba ve şehirlerdeki evlere ve büyük apartman komplekslerine ulaşan borulara su pompalayan merkezi sistemler olan elektrik altyapısını ve termik santralleri hedef aldı. Borularda veya tesislerde ciddi hasar, etkilenen bölgelerde ısınmayı tehdit edebilir.
Yerel yönetimler ve uluslararası insani yardım kuruluşları zorlu bir kışa hazırlanıyor. Chernihiv Bölgesel Askeri İdaresi başkanı Vyacheslav Chaus, bölgenin “ısıtma merkezleri” – sakinleri için ısıtmasız çadırları ısıtmak için hazırlanmaya başladığını söyledi, ancak daha fazla ayrıntı vermeyi reddetti.
“Bir sonraki füze saldırısının nerede olacağını tahmin edemezsiniz,” dedi Bay Chaus, hayati hizmetlerin devam etmesini sağlamayı imkansız hale getirerek.
Yetkililer, birçok bölge hala mayınlarla dolu olduğu için, Rusya tarafından işgal edilen ormanlık alanlarda yakacak odun aramamaları konusunda insanları uyardı. Ancak Yahidne köyünde yaşayan Ivan Petrovich Polhui gibi bazı kişiler uyarılara rağmen odun toplamayı planlıyor.
Bay Polhui’nin gazla çalışan bir kazanı var, ancak gaz çok pahalı hale geldiğinden onu oduna dönüştürüyor.
Bay Polhui, “Ormanda da bir sürü odun var,” dedi. “Tanrı beni kurtaracak.”
Yaroslav Hrybov, baharda Rus ordusunun bombalamaları sırasında 11 kişinin sığındığı evinin bodrum katına bakıyor.
37 yaşındaki gönüllü Oleksiy Olkhovyk, Liudmyla Hrybova için odun kesiyor.
O zaten düşünülemez olanı atlattı. Ruslar tarafından haftalarca korkunç koşullarda yerel bir okulda tutulan 300’den fazla kişi arasındaydı. Orada hademe olarak çalışan ve ailesinin yedi üyesiyle birlikte bodruma girmeye zorlanan Bay Polhui, komşularının etraflarında öldüğünü sadece izleyebileceklerini söyledi.
Nisan ayında köylüler bodrumdan çıktıklarında evleri darmadağın olmuş, giden askerler tarafından yağmalanmış ve çatışmalarda hasar görmüştü. Sakinler, gönüllülerin bazı pencereleri değiştirdiğini ve yerel yetkililerin evleri restore etmek için çaba sarf ettiğini, ancak bunun yeterli olmadığını söylüyor.
Birkaç blok ötede, Bay Polhui’nin 86 yaşındaki komşusu Hanna Skrypak – aynı zamanda okul bodrumunda Rus esaretinden kurtulan – şimdi kısmen yıkılan evinde yaşıyor. Duvarlar, uzun şeritler halinde soyulan duvar kağıdından kaynaklanan hasardan sonra kararsız görünüyor.
Elektriği var ama ısısı yok, odun sobası var ama yakacak odunu az. Neredeyse tamamı kırılmış olan pencereleri gönüllüler tarafından onarıldı, ancak hâlâ kabaca yamalanmış delikler var. Yıkık evinde oturuyor, kat kat kat kat giymiş minik bir figür ve örme bir başörtüsü.
Elektrikli ısıtıcıyı işaret ederek, “Kullandığım şey bu,” dedi. “Başka ne yapabilirim? Yalnız yaşıyorum. Artık böyle yaşayamam.”
Soğuk bir kışla ilgili endişeler, yalnızca savaş sırasında çarpışmalardan önemli ölçüde zarar gören alanlarla sınırlı değildir. Sıcaklıklar düşerken, ülkenin daha huzurlu bölgelerinde yaşayanlar bile önümüzdeki kış için endişeleniyor.
Bir füze saldırısıyla harap olan bir bina, Chernihiv’deki ekmek dağıtımının arka planını oluşturuyordu.
Vitalii Zakharchuk ve bir komşu. Olena Lapko. “Endişeliyim,” dedi Bay Zakharchuk. “Endişelenmemek doğal olmaz”
Sakinlerin şimdiden elektrik kesintileri ve su kesintileri yaşadığı Kiev’in merkezinde, belediye ısıtma sistemi bu hafta açıldı. Yine de, başkentteki kritik altyapıya yönelik son zamanlarda yapılan grevlerden sonra, birçok kişi elektrik ve ısı kesintileriyle dolu bir kışa hazırlanıyor.
38 yaşındaki Yurii Lapko ve karısı, Kiev’in yaklaşık bir saat güneyinde, Dnipro Nehri kıyısında, çoğunlukla kulübe tarzı evlerden veya kır evlerinden oluşan küçük bir küme olan küçük Protsiv köyünde yaşıyor. Diğerleri gibi, ev de sadece yaz kullanımı için inşa edildi. Ancak koronavirüs pandemisi sırasında kulübeyi yenilemeye ve kalıcı evleri yapmaya karar verdiler.
Rus kuvvetleri Şubat ayında Ukrayna’yı işgal ettiğinde, burası hâlâ tadilattaydı, ancak Bay Lapko ve annesi ve kocası, bu kır evine gitmek için Kiev’in merkezindeki dairelerinden kaçtılar. Her şey savaş tarafından yavaşlatıldığından, bir kazana güç sağlamak için kasabanın gaz şebekesine hala bağlanamadılar, bu yüzden bunun yerine küçük bir elektrikli kazan kullanıyorlar.
Elektriğin kesilmesi durumunda yedek jeneratörleri var ve odun sobasına uyuyorlar. Bay Lapko, bir kamyon dolusu yakacak odunun geçen yıl Rus işgalinden öncekinin neredeyse üç katına mal olduğunu ve bölgedeki herkesin odun stokladığını söyledi.
“Ben de mühlettim fiyatlar yükselmeye devam edecek” dedi. “Her yeni teslimat daha pahalıdır.”
68 yaşındaki komşu Vitalii Zakharchuk da geleneksel odun sobası veya hrubka için odun stoklayarak zorlu bir kışa hazırlanıyor.
“Endişeliyim – endişelenmemek doğal olmaz” dedi ve ekledi: “Burası bugün güvenli bir bölge, ancak yarın güvenli olacak mı?”
İlkbaharda bombardıman sonucu hasar gören 86 yaşındaki Hanna Skrypak’ın evi.
Oleksandra Mykolyshyn raporlamaya katkıda bulundu.
64 yaşındaki Nataliia Rebenko ve 72 yaşındaki kocası Oleksiy Rebenko, kuzey Ukrayna şehirleri Chernihiv’de çatışmalar sona erdiğinden beri aylardır böyle yaşıyorlar. Ama şimdi, sıcaklıklar düştükçe, kışı nasıl atlatacakları konusunda endişeleniyorlar.
Bay Rebenko, “Hava çok soğuyor,” dedi. “Ve endişeliyiz çünkü Chernihiv’de bize ısıtma sağlayan altyapı yok edilebilir. Bu yüzden şimdiden bir yedek plan düşünüyoruz.”
Avrupa’daki birçok kişi için, bu kış evleri ısıtmanın artan maliyeti şimdiden alarma neden oldu, enflasyonun yükselmesine katkıda bulundu ve savaşta Ukrayna’ya verilen desteğin kesilmesine katkıda bulundu. Ancak Ukrayna’nın kendisinde çok daha derin bir endişe var – sıcak tutmak konusunda.
Chernihiv gibi savaşın hırpaladığı şehir ve kasabalarda, yüksek binalar yarı dolu ve yarı yıkılmış durumda, bu da daireleri gerektiği gibi ısıtmayı imkansız hale getiriyor.
Daha da kötüsü, Ukrayna’nın birçok şehri ısıya Sovyet zamanlarından kalma merkezi sistemlere bağımlı hale geliyor ve bu da, özellikle cephe hatlarından uzaktaki kentsel bölgelerin yenilenen Rus bombardımanının ortasında, ısıyı geri kazanma sorununu daha da içinden çıkılmaz bir hale getiriyor.
Ukraynalılar da elektrik ve su kesintileriyle karşı karşıya kalırken, ısıyla ilgili korkular artık birincil durumda. Dünya Sağlık Örgütü, yakıt veya elektriğe erişim eksikliğinin “ölüm kalım meselesi haline gelebileceği” Ukrayna’da sarmal bir insani kriz potansiyeli konusunda uyardı.
Chernihiv’de somun ekmek bekliyorum.
Rus füze saldırısından zarar gören Chernihiv’deki eski bir kardiyoloji kliniği.
Bayan Rebenko, “Bugünlerde iyiyiz, üstesinden geliyoruz,” dedi ve soğuğun katlanılabilir olduğunu ekledi. Yetkililer, büyük çapta hasara rağmen ısıtmanın burada açılacağına söz verdiler.
Kocası her gün haberleri izliyor ve son birkaç haftadır odun kesmek ve oradaki soba için stoklamak için bir akrabasının evine gidiyor. Aile, işler kötüye giderse oraya gitmeyi planlıyor.
Savaşın Durumu
- Yaklaşan Kriz:Rusya’nın Ukrayna’daki altyapıya ve hayati hizmet ağlarına yönelik artan saldırıları, savaşın yeni bir aşamasını müjdeliyor – milyonlarca Ukraynalıyı elektrik, su ve ısısız bir kış beklentisiyle tehdit eden bir aşama.
- İşgal Altındaki Bölgeler :Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin, Kherson kentindeki Kremlin yanlısı yetkililerin olası bir Ukrayna karşı saldırısı öncesinde on binlerce insanı tahliye edeceklerini söylediği için Ukrayna’nın yasadışı olarak ilhak edilen dört bölgesinde sıkıyönetim ilan etti.
- Önümüzdeki Bir Fırsat:Amerikalı yetkililer, sonbahar çamurunun yayılmasından önceki altı haftanın, Ukrayna ordusunun Donbas bölgesinde ilerlemesini ve potansiyel olarak Kherson’u geri almasına izin verebileceğine inanıyor.
- Acımasız Meslek Hikayeleri:Ukrayna birliklerinin Kharkiv bölgesinin bazı bölgelerinin kontrolünü yeniden ele geçirmesinin ardından, Ukrayna yönetimini yeniden kurmak isteyen polis memurları, gözaltılar, işkence ve kayıp akrabaları karşısında şaşkına döndü.
Bu saldırıda cephe binanın bir kısmından uçtu ve bazı daireler enkaza dönüştü. Bir kadın yerdeki büyük bir çimento levhasını işaret etti. Kömürleşmiş duvar kâğıdından bunun dairesindeki duvar olduğunu anlayabildiğini söyledi. Binanın diğer bölümlerinde, insanlar genellikle penceresiz odalara geri taşındı.
Şehirde müstakil evlerde oturanlar da zorlanıyor. Bazılarının artık çalışan gazlı ısıtıcıları yok ve elektrikli ısıtıcılara güveniyorlar – Rusya Ukrayna’nın altyapısını hedef alırken giderek artan elektrik kesintileri sırasında kendileri de işe yaramaz. Diğerlerinde odun sobası var ama yakacak odun fiyatları ülke çapında artıyor.
46 yaşındaki Liudmyla Hrybova, 6 yaşındaki oğlu Yaroslav ile Chernihiv’in eteklerinde yaşıyor. Bir gönüllü, bu bahar evinin yakınındaki grevlerde hasar gören ağaçlara elektrikli testere alıp yakacak odun için keserken, o bahçede oynuyor.
Odun sobası var, ancak pencerelerinin çoğu kırık ve bu bahar yoğun bombardımandan sonra duvarlarda delikler var. Bayan Hrybova, pencereleri kontrplak ve kartonla kendisi yamalamış.
“Ama şu anda pencerelerle yaşadığım durumla, sadece dışarıyı ısıtıyorum” dedi.
6 yaşındaki Yaroslav Hrybov, Chernihiv’de annesi Liudmyla Hrybova ile birlikte yaşadığı evin dışında bir yakacak odun zulasının yanında oynadı.
Nataliia Rebenko, Rus füze saldırısında ağır hasar gören evinde.
Son haftalarda Ukrayna’ya yönelik grevler, ülkenin dört bir yanındaki kasaba ve şehirlerdeki evlere ve büyük apartman komplekslerine ulaşan borulara su pompalayan merkezi sistemler olan elektrik altyapısını ve termik santralleri hedef aldı. Borularda veya tesislerde ciddi hasar, etkilenen bölgelerde ısınmayı tehdit edebilir.
Yerel yönetimler ve uluslararası insani yardım kuruluşları zorlu bir kışa hazırlanıyor. Chernihiv Bölgesel Askeri İdaresi başkanı Vyacheslav Chaus, bölgenin “ısıtma merkezleri” – sakinleri için ısıtmasız çadırları ısıtmak için hazırlanmaya başladığını söyledi, ancak daha fazla ayrıntı vermeyi reddetti.
“Bir sonraki füze saldırısının nerede olacağını tahmin edemezsiniz,” dedi Bay Chaus, hayati hizmetlerin devam etmesini sağlamayı imkansız hale getirerek.
Yetkililer, birçok bölge hala mayınlarla dolu olduğu için, Rusya tarafından işgal edilen ormanlık alanlarda yakacak odun aramamaları konusunda insanları uyardı. Ancak Yahidne köyünde yaşayan Ivan Petrovich Polhui gibi bazı kişiler uyarılara rağmen odun toplamayı planlıyor.
Bay Polhui’nin gazla çalışan bir kazanı var, ancak gaz çok pahalı hale geldiğinden onu oduna dönüştürüyor.
Bay Polhui, “Ormanda da bir sürü odun var,” dedi. “Tanrı beni kurtaracak.”
Yaroslav Hrybov, baharda Rus ordusunun bombalamaları sırasında 11 kişinin sığındığı evinin bodrum katına bakıyor.
37 yaşındaki gönüllü Oleksiy Olkhovyk, Liudmyla Hrybova için odun kesiyor.
O zaten düşünülemez olanı atlattı. Ruslar tarafından haftalarca korkunç koşullarda yerel bir okulda tutulan 300’den fazla kişi arasındaydı. Orada hademe olarak çalışan ve ailesinin yedi üyesiyle birlikte bodruma girmeye zorlanan Bay Polhui, komşularının etraflarında öldüğünü sadece izleyebileceklerini söyledi.
Nisan ayında köylüler bodrumdan çıktıklarında evleri darmadağın olmuş, giden askerler tarafından yağmalanmış ve çatışmalarda hasar görmüştü. Sakinler, gönüllülerin bazı pencereleri değiştirdiğini ve yerel yetkililerin evleri restore etmek için çaba sarf ettiğini, ancak bunun yeterli olmadığını söylüyor.
Birkaç blok ötede, Bay Polhui’nin 86 yaşındaki komşusu Hanna Skrypak – aynı zamanda okul bodrumunda Rus esaretinden kurtulan – şimdi kısmen yıkılan evinde yaşıyor. Duvarlar, uzun şeritler halinde soyulan duvar kağıdından kaynaklanan hasardan sonra kararsız görünüyor.
Elektriği var ama ısısı yok, odun sobası var ama yakacak odunu az. Neredeyse tamamı kırılmış olan pencereleri gönüllüler tarafından onarıldı, ancak hâlâ kabaca yamalanmış delikler var. Yıkık evinde oturuyor, kat kat kat kat giymiş minik bir figür ve örme bir başörtüsü.
Elektrikli ısıtıcıyı işaret ederek, “Kullandığım şey bu,” dedi. “Başka ne yapabilirim? Yalnız yaşıyorum. Artık böyle yaşayamam.”
Soğuk bir kışla ilgili endişeler, yalnızca savaş sırasında çarpışmalardan önemli ölçüde zarar gören alanlarla sınırlı değildir. Sıcaklıklar düşerken, ülkenin daha huzurlu bölgelerinde yaşayanlar bile önümüzdeki kış için endişeleniyor.
Bir füze saldırısıyla harap olan bir bina, Chernihiv’deki ekmek dağıtımının arka planını oluşturuyordu.
Vitalii Zakharchuk ve bir komşu. Olena Lapko. “Endişeliyim,” dedi Bay Zakharchuk. “Endişelenmemek doğal olmaz”
Sakinlerin şimdiden elektrik kesintileri ve su kesintileri yaşadığı Kiev’in merkezinde, belediye ısıtma sistemi bu hafta açıldı. Yine de, başkentteki kritik altyapıya yönelik son zamanlarda yapılan grevlerden sonra, birçok kişi elektrik ve ısı kesintileriyle dolu bir kışa hazırlanıyor.
38 yaşındaki Yurii Lapko ve karısı, Kiev’in yaklaşık bir saat güneyinde, Dnipro Nehri kıyısında, çoğunlukla kulübe tarzı evlerden veya kır evlerinden oluşan küçük bir küme olan küçük Protsiv köyünde yaşıyor. Diğerleri gibi, ev de sadece yaz kullanımı için inşa edildi. Ancak koronavirüs pandemisi sırasında kulübeyi yenilemeye ve kalıcı evleri yapmaya karar verdiler.
Rus kuvvetleri Şubat ayında Ukrayna’yı işgal ettiğinde, burası hâlâ tadilattaydı, ancak Bay Lapko ve annesi ve kocası, bu kır evine gitmek için Kiev’in merkezindeki dairelerinden kaçtılar. Her şey savaş tarafından yavaşlatıldığından, bir kazana güç sağlamak için kasabanın gaz şebekesine hala bağlanamadılar, bu yüzden bunun yerine küçük bir elektrikli kazan kullanıyorlar.
Elektriğin kesilmesi durumunda yedek jeneratörleri var ve odun sobasına uyuyorlar. Bay Lapko, bir kamyon dolusu yakacak odunun geçen yıl Rus işgalinden öncekinin neredeyse üç katına mal olduğunu ve bölgedeki herkesin odun stokladığını söyledi.
“Ben de mühlettim fiyatlar yükselmeye devam edecek” dedi. “Her yeni teslimat daha pahalıdır.”
68 yaşındaki komşu Vitalii Zakharchuk da geleneksel odun sobası veya hrubka için odun stoklayarak zorlu bir kışa hazırlanıyor.
“Endişeliyim – endişelenmemek doğal olmaz” dedi ve ekledi: “Burası bugün güvenli bir bölge, ancak yarın güvenli olacak mı?”
İlkbaharda bombardıman sonucu hasar gören 86 yaşındaki Hanna Skrypak’ın evi.
Oleksandra Mykolyshyn raporlamaya katkıda bulundu.