çocuk psikoloğu açıkladı
Freudenberg’de öldürülen on iki yaşındaki çocuklar: Çocuklarınızla bunun hakkında nasıl konuşabilirsiniz?
Çiçekler, Freudenberg’den öldürülen Luise F.’nin bulunduğu yerin yakınına yerleştirildi.
© Kaynak: IMAGO/Rene Traut
Freudenberg’de on iki yaşındaki Luise, eve giderken ortadan kaybolur. Biraz sonra müfettişler kızın cesedini bulur. Şok olan sadece yetişkinler değil, çocuklar da olan bitenin farkında. Çocuk psikoloğu Sabine Pruser, ebeveynlere onlarla konuşmayı denemelerini tavsiye ediyor – ancak yaşlarına bağlı olarak farklı şekilde hareket etmelisiniz.
:format(webp)/s3.amazonaws.com/arc-authors/madsack/4a4c65b1-e2e9-439f-8636-26c7811e04ef.jpg)
Siegen/Freudenberg. Luise davası tüm Federal Cumhuriyeti sarstı. Kuzey Ren-Vestfalya’daki Freudenberg’den on iki yaşındaki Cumartesi gününden beri kayıptı. Cesedi Pazar günü keşfedildi. Kısa bir süre sonra, üzücü bir kesinlik vardı: Polis, kızın bir cinayete kurban gittiğini doğruladı. Bu nasıl olabilir?
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Çocukların da anne babalarına sordukları bir soru. Elbette, haberlerin her zamankinden daha hızlı yayıldığı zamanlarda, en küçükler çok şey öğrenir. Genellikle yasal vasilerin istediğinden daha fazla. Ve elbette çocuklar böyle haberleri duyunca korkarlar. Sonuçta bu onların da başına gelebilirdi. Bir ebeveyn olarak bununla nasıl başa çıkıyorsunuz?
Çocuk psikoloğu: Konuşmaktan zarar gelmez
Sabine Pruser, Siegen’deki DRK Çocuk Hastanesinde çocuklar ve ergenler için psikotravma terapisinde uzmanlaşmış bir psikoterapisttir. Diyor ki: Trajedi hakkında konuşmaktan asla zarar gelmez. Ancak çocuklarla şiddeti tartışırken dikkatli olunmalıdır. Çocuklar bu tür kötü haberleri yaşlarına göre çok farklı algılarlar.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
“Çocuklar sekiz yaşından küçükse, ebeveynlere çocukla proaktif konuşmamalarını, bunun yerine bekleyip görmelerini tavsiye ediyoruz. Kural olarak, çocuk soruları kendisi soracaktır. Bu yaşta, küçüklerin kendilerinin iyi bir zamanı vardır. Neyi işleyebileceklerini ve neleri işleyemeyeceklerini anlıyorlar.”
Psikoterapist
Sorulara gelince, ebeveynler mutlaka olumlu yönleri vurgulamalıdır. Prüser, “Örneğin, çocuklar kızın annesine şimdi ne olduğunu soracaklar” diyor. “O zaman seni teselli edecek insanlar olduğunu anlatabilirsin. Çocuklara polisin artık faili bulmak için elinden gelen her şeyi yapacağını da söyleyebilirsiniz. Bu onu sakinleştirir.”
Sekiz ila on iki yaş arasındaki çocuklar zaten çok şey öğreniyor
Sekiz ile on iki yaşları arasında çocuklar okuldan çok daha fazla şey öğrenirler, ama aynı zamanda bu yaştaki birçok kişinin zaten sahip olduğu cep telefonlarından da öğrenirler. Bu nedenle ebeveynler, olayın yavrularını rahatsız ettiğini fark ettiklerinde buna yavaş yavaş yaklaşabilir ve belirli sorular sorabilirler.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Kötüyü adlandırmak ve çocuğa kendi duygularınızı göstermek de mantıklı: “Beni de korkutuyor.” Ebeveynler her zaman şu konuşmalardan bir çıkış yolu bulmalıdır: “Orada olanlar kötü. Ama çoğu insan iyi.”
Ebeveynlerin çok korkması çocuklara yardımcı olmuyor
Gençlerle konuşurken ebeveynler, çocukların olayı nereden öğrendiklerini ve bu konuda ne söylendiğini güvenle sorabilirler. Prüser, onlara ne kadar endişeli olduğunuzu da göstermelisiniz, diyor. Ebeveynlerin kendi çocukları için korkuları çok büyük olduğunda sorun olur. “O zaman çocuklar kendi başlarına kalamazlar. Çocukların kendi korkularıyla nasıl başa çıkacaklarını öğrenmeleri gerekir. Anne ve baba çok korktuklarında bu zordur.”
Özellikle Freudenberg’deki ebeveynlerin gelecekte çocuklarını muhtemelen daha sık okula veya arkadaşlarına götürmesi gerçeği çok anlaşılır ve aynı zamanda durum göz önüne alındığında doğrudur. Ancak Prüser, ebeveynlere herhangi bir katılığın gelişmediğinden emin olmalarını tavsiye ediyor. Gençleri cesaretlendirmek daha iyi olur – “Bugün seni ben götürürüm ama yarın yine yalnız gideceksin. O zaman geldiğinde ara” gibi cümleler buna katkıda bulunabilir. Çocuklara şu anda gerçekten kötü bir şey olduğu hissini vermek önemlidir – ama dünya kötü bir yer değildir.
Bu makale ilk olarak “Siegener Zeitung”da yayınlandı.
Freudenberg’de öldürülen on iki yaşındaki çocuklar: Çocuklarınızla bunun hakkında nasıl konuşabilirsiniz?
Çiçekler, Freudenberg’den öldürülen Luise F.’nin bulunduğu yerin yakınına yerleştirildi.
© Kaynak: IMAGO/Rene Traut
Freudenberg’de on iki yaşındaki Luise, eve giderken ortadan kaybolur. Biraz sonra müfettişler kızın cesedini bulur. Şok olan sadece yetişkinler değil, çocuklar da olan bitenin farkında. Çocuk psikoloğu Sabine Pruser, ebeveynlere onlarla konuşmayı denemelerini tavsiye ediyor – ancak yaşlarına bağlı olarak farklı şekilde hareket etmelisiniz.
Siegen/Freudenberg. Luise davası tüm Federal Cumhuriyeti sarstı. Kuzey Ren-Vestfalya’daki Freudenberg’den on iki yaşındaki Cumartesi gününden beri kayıptı. Cesedi Pazar günü keşfedildi. Kısa bir süre sonra, üzücü bir kesinlik vardı: Polis, kızın bir cinayete kurban gittiğini doğruladı. Bu nasıl olabilir?
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Çocukların da anne babalarına sordukları bir soru. Elbette, haberlerin her zamankinden daha hızlı yayıldığı zamanlarda, en küçükler çok şey öğrenir. Genellikle yasal vasilerin istediğinden daha fazla. Ve elbette çocuklar böyle haberleri duyunca korkarlar. Sonuçta bu onların da başına gelebilirdi. Bir ebeveyn olarak bununla nasıl başa çıkıyorsunuz?
Çocuk psikoloğu: Konuşmaktan zarar gelmez
Sabine Pruser, Siegen’deki DRK Çocuk Hastanesinde çocuklar ve ergenler için psikotravma terapisinde uzmanlaşmış bir psikoterapisttir. Diyor ki: Trajedi hakkında konuşmaktan asla zarar gelmez. Ancak çocuklarla şiddeti tartışırken dikkatli olunmalıdır. Çocuklar bu tür kötü haberleri yaşlarına göre çok farklı algılarlar.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
“Çocuklar sekiz yaşından küçükse, ebeveynlere çocukla proaktif konuşmamalarını, bunun yerine bekleyip görmelerini tavsiye ediyoruz. Kural olarak, çocuk soruları kendisi soracaktır. Bu yaşta, küçüklerin kendilerinin iyi bir zamanı vardır. Neyi işleyebileceklerini ve neleri işleyemeyeceklerini anlıyorlar.”
Sabine Prueser,
Psikoterapist
Sorulara gelince, ebeveynler mutlaka olumlu yönleri vurgulamalıdır. Prüser, “Örneğin, çocuklar kızın annesine şimdi ne olduğunu soracaklar” diyor. “O zaman seni teselli edecek insanlar olduğunu anlatabilirsin. Çocuklara polisin artık faili bulmak için elinden gelen her şeyi yapacağını da söyleyebilirsiniz. Bu onu sakinleştirir.”
Sekiz ila on iki yaş arasındaki çocuklar zaten çok şey öğreniyor
Sekiz ile on iki yaşları arasında çocuklar okuldan çok daha fazla şey öğrenirler, ama aynı zamanda bu yaştaki birçok kişinin zaten sahip olduğu cep telefonlarından da öğrenirler. Bu nedenle ebeveynler, olayın yavrularını rahatsız ettiğini fark ettiklerinde buna yavaş yavaş yaklaşabilir ve belirli sorular sorabilirler.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Kötüyü adlandırmak ve çocuğa kendi duygularınızı göstermek de mantıklı: “Beni de korkutuyor.” Ebeveynler her zaman şu konuşmalardan bir çıkış yolu bulmalıdır: “Orada olanlar kötü. Ama çoğu insan iyi.”
Ebeveynlerin çok korkması çocuklara yardımcı olmuyor
Gençlerle konuşurken ebeveynler, çocukların olayı nereden öğrendiklerini ve bu konuda ne söylendiğini güvenle sorabilirler. Prüser, onlara ne kadar endişeli olduğunuzu da göstermelisiniz, diyor. Ebeveynlerin kendi çocukları için korkuları çok büyük olduğunda sorun olur. “O zaman çocuklar kendi başlarına kalamazlar. Çocukların kendi korkularıyla nasıl başa çıkacaklarını öğrenmeleri gerekir. Anne ve baba çok korktuklarında bu zordur.”
Özellikle Freudenberg’deki ebeveynlerin gelecekte çocuklarını muhtemelen daha sık okula veya arkadaşlarına götürmesi gerçeği çok anlaşılır ve aynı zamanda durum göz önüne alındığında doğrudur. Ancak Prüser, ebeveynlere herhangi bir katılığın gelişmediğinden emin olmalarını tavsiye ediyor. Gençleri cesaretlendirmek daha iyi olur – “Bugün seni ben götürürüm ama yarın yine yalnız gideceksin. O zaman geldiğinde ara” gibi cümleler buna katkıda bulunabilir. Çocuklara şu anda gerçekten kötü bir şey olduğu hissini vermek önemlidir – ama dünya kötü bir yer değildir.
Bu makale ilk olarak “Siegener Zeitung”da yayınlandı.