Hannover. Bay Loibl, iki yıl önce Titan sualtındaydınız. Kayıp tekne haberini duyduğunuzda ne hissettiniz?
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Pazartesi günü Münih’ten Berlin’e giden uçaktaydım. Aniden cep telefonum aşırı ısındı ve dünyanın her yerinden arkadaşlarımdan ve meslektaşlarımdan tonlarca mesaj aldım. Haberleri izlemek zorunda değildim. Daha sonra bir roller coaster duygu yolculuğundan geçtim: üzüntü, endişe, umut ve ayrıca öfke.
Neden öfke?
Geriye dönüp baktığımda, keşif gezisinin operatörüne, yani Oceangate şirketine çok kızgınım. 2021’deki dalışımız sırasında zaten sorunlar yaşadık, 2022’de yine sorunlar vardı ve şimdi görünüşe göre yeniden. Dalış teknesinden çıkacak kadar şanslıydım. Mevcut mürettebat yine şansa bağlı.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Hayatınızı tehdit eden bir risk aldığınızı fark ettiniz mi?
O zaman görevin hayati tehlike oluşturabileceğini düşünmemiştim. Belki de şimdi olanlar gibi bir şeyi düşünmediğim için çok saftım. Ancak bu tür seferlerde çok korkmamalısınız, aksi takdirde böyle bir tekneye bile binemezsiniz. Benim için macera ruhu galip geldi. Ve sonra, elbette, endişeleri bastıran adrenalin patlaması var.
“Titan” gemisinde geçen saatleri nasıl yaşadınız?
Önce mekanik bir hasar yaşadık ve bir buçuk saat su yüzeyinde kalmamız gerekti. Teknede sıcaklıklar 50 dereceye kadar yükseldi. Gerçekten terliyorduk ve üzerimizde tişört yoktu. Beş adamın küçük bir denizaltında toplam on saat oturmasının nasıl koktuğunu muhtemelen kimseye açıklamama gerek yok. Hepimiz gergindik ve Titanik’i görüp görmeyeceğimiz veya önceden geri dönmemiz gerekip gerekmediği konusunda endişeliydik.
Ve daha sonra?
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Daha sonra daha derine daldık, öncekinden tamamen farklı, dondurucu soğuktu. Sıcaklık dört derece civarındaydı. İki buçuk saat sonra deniz yatağına oturduk. Güvertede Titanik’in etrafındayız. Toplamda üç saat boyunca fotoğraf çekebildik ve bu eşsiz manzaranın tadını çıkarabildik. Bu da takımdaki gerilimi azalttı. Ama elbette yolculuk yine de zorluydu çünkü her zaman sorunlar vardı.
Amerikalı bir gazeteci, denizaltının tasarımını “MacGyver’ın tamiratı” olarak nitelendirdi. Nasıl hissettin?
Gazetecinin açıklamasına katılıyorum. Tekneyi bir oyun kumandasıyla kontrol etmek alışılmadık bir durum. Ama sonuçta gerçek bir joystick aynı işleve sahiptir. Ancak, örneğin iPad’deki derinlik ekranının çalışmaması gibi bir sorunumuz da vardı. Basit bir inşaat tüpü, karşı ağırlık olarak kablo bağlarıyla sabitlendi. Ve pili şarj ederken çok büyük sorunlar yaşadık. Bu nedenle dalışımız saatlerce ertelendi. Hepsi çok maceralı ve tehlikeliydi.
Bu seni şüphelendirmedi mi?
O kadar gergindim ki gerçekten fark etmemiştim. Ancak burada ve orada tekrar tekrar iyileştirmeler yapılması gerektiğini fark ettim. Bu arada, ekip mutlak bir sakinlik yaydı ve çok iyi uyum sağlamış görünüyordu.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Oceangate, yolcuları büyük bir tehlikeye maruz bırakır ve bunun için çok para ister. Şirket ne kadar ciddi?
Ana geminin mürettebatı ayrıca derin deniz kabloları ve petrol platformları döşüyor. Bunlar mutlak profesyoneller. Ayrıca “Titan” ekibini de ciddi olarak değerlendirdim. Onlar genç insanlardı ama herkes ne yapacağını biliyordu. Ama belki de teknenin kendisinde biraz fazla iş yapıldı. Geriye dönüp bakıldığında bu botla insanları derinlere göndermenin ihmalkarlık olduğunu söylemek gerekiyor.
Şu anda tekne aramasını nasıl takip ediyorsunuz?
Bunu takip etmek için gerçekten zamanım yok. Yüzlerce telefon alıyorum ve medyayla çok konuşuyorum. İki gündür fiziksel ve zihinsel olarak sınırdayım. O keşif gezisinden şu anda gemiye geri dönen iki kişi tanıyorum: Oceangate’in CEO’su Stockton Rush ve “Titanic” uzmanı Paul-Henir Nargeolet. Teknedeki durumu bilmek ve bunu 70 saatlik bir süreye tahmin etmeye çalışmak acımasız. Şimdi yaşadıkları cehennem.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Halkın önüne çıkarak bu tür aşırı maceralara karşı da uyarmak ister misiniz?
Teknedekilerin yapması gerekenleri aydınlatmak ve anlatmak istiyorum.
Kendilerini maceracı olarak tanımlarlar. “Titan”ın ortadan kaybolması gelecekte hayatınızı nasıl şekillendireceğinizi etkiler mi?
Kesinlikle. Kesinlikle bir daha böyle dalışlar yapmayacağım. Hâlâ Richard Branson’ın Virgin Galactic uzay şirketiyle bir biletim var. Birkaç yıl içinde onunla uzaya uçabilirim. Bunu gerçekten yapıp yapamayacağımı bugün söyleyemem. Etrafımdaki herkes benden kaderi tekrar baştan çıkarmamamı istiyor. Yedi yapay intervertebral diskim var ve bu da uçuşun fiziksel olarak ne anlama geldiği konusunda düşüncelerimde rol oynuyor. Öte yandan, birçok insan benden önce uzaya uçtu – belki de oldukça güvenlidir.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Pazartesi günü Münih’ten Berlin’e giden uçaktaydım. Aniden cep telefonum aşırı ısındı ve dünyanın her yerinden arkadaşlarımdan ve meslektaşlarımdan tonlarca mesaj aldım. Haberleri izlemek zorunda değildim. Daha sonra bir roller coaster duygu yolculuğundan geçtim: üzüntü, endişe, umut ve ayrıca öfke.
Neden öfke?
Geriye dönüp baktığımda, keşif gezisinin operatörüne, yani Oceangate şirketine çok kızgınım. 2021’deki dalışımız sırasında zaten sorunlar yaşadık, 2022’de yine sorunlar vardı ve şimdi görünüşe göre yeniden. Dalış teknesinden çıkacak kadar şanslıydım. Mevcut mürettebat yine şansa bağlı.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Hayatınızı tehdit eden bir risk aldığınızı fark ettiniz mi?
O zaman görevin hayati tehlike oluşturabileceğini düşünmemiştim. Belki de şimdi olanlar gibi bir şeyi düşünmediğim için çok saftım. Ancak bu tür seferlerde çok korkmamalısınız, aksi takdirde böyle bir tekneye bile binemezsiniz. Benim için macera ruhu galip geldi. Ve sonra, elbette, endişeleri bastıran adrenalin patlaması var.
“Titan” gemisinde geçen saatleri nasıl yaşadınız?
Önce mekanik bir hasar yaşadık ve bir buçuk saat su yüzeyinde kalmamız gerekti. Teknede sıcaklıklar 50 dereceye kadar yükseldi. Gerçekten terliyorduk ve üzerimizde tişört yoktu. Beş adamın küçük bir denizaltında toplam on saat oturmasının nasıl koktuğunu muhtemelen kimseye açıklamama gerek yok. Hepimiz gergindik ve Titanik’i görüp görmeyeceğimiz veya önceden geri dönmemiz gerekip gerekmediği konusunda endişeliydik.
Ve daha sonra?
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Daha sonra daha derine daldık, öncekinden tamamen farklı, dondurucu soğuktu. Sıcaklık dört derece civarındaydı. İki buçuk saat sonra deniz yatağına oturduk. Güvertede Titanik’in etrafındayız. Toplamda üç saat boyunca fotoğraf çekebildik ve bu eşsiz manzaranın tadını çıkarabildik. Bu da takımdaki gerilimi azalttı. Ama elbette yolculuk yine de zorluydu çünkü her zaman sorunlar vardı.
Amerikalı bir gazeteci, denizaltının tasarımını “MacGyver’ın tamiratı” olarak nitelendirdi. Nasıl hissettin?
Gazetecinin açıklamasına katılıyorum. Tekneyi bir oyun kumandasıyla kontrol etmek alışılmadık bir durum. Ama sonuçta gerçek bir joystick aynı işleve sahiptir. Ancak, örneğin iPad’deki derinlik ekranının çalışmaması gibi bir sorunumuz da vardı. Basit bir inşaat tüpü, karşı ağırlık olarak kablo bağlarıyla sabitlendi. Ve pili şarj ederken çok büyük sorunlar yaşadık. Bu nedenle dalışımız saatlerce ertelendi. Hepsi çok maceralı ve tehlikeliydi.
Bu seni şüphelendirmedi mi?
O kadar gergindim ki gerçekten fark etmemiştim. Ancak burada ve orada tekrar tekrar iyileştirmeler yapılması gerektiğini fark ettim. Bu arada, ekip mutlak bir sakinlik yaydı ve çok iyi uyum sağlamış görünüyordu.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Oceangate, yolcuları büyük bir tehlikeye maruz bırakır ve bunun için çok para ister. Şirket ne kadar ciddi?
Ana geminin mürettebatı ayrıca derin deniz kabloları ve petrol platformları döşüyor. Bunlar mutlak profesyoneller. Ayrıca “Titan” ekibini de ciddi olarak değerlendirdim. Onlar genç insanlardı ama herkes ne yapacağını biliyordu. Ama belki de teknenin kendisinde biraz fazla iş yapıldı. Geriye dönüp bakıldığında bu botla insanları derinlere göndermenin ihmalkarlık olduğunu söylemek gerekiyor.
Şu anda tekne aramasını nasıl takip ediyorsunuz?
Bunu takip etmek için gerçekten zamanım yok. Yüzlerce telefon alıyorum ve medyayla çok konuşuyorum. İki gündür fiziksel ve zihinsel olarak sınırdayım. O keşif gezisinden şu anda gemiye geri dönen iki kişi tanıyorum: Oceangate’in CEO’su Stockton Rush ve “Titanic” uzmanı Paul-Henir Nargeolet. Teknedeki durumu bilmek ve bunu 70 saatlik bir süreye tahmin etmeye çalışmak acımasız. Şimdi yaşadıkları cehennem.
Devamını Okuyun
Devamını Okuyun
Halkın önüne çıkarak bu tür aşırı maceralara karşı da uyarmak ister misiniz?
Teknedekilerin yapması gerekenleri aydınlatmak ve anlatmak istiyorum.
Kendilerini maceracı olarak tanımlarlar. “Titan”ın ortadan kaybolması gelecekte hayatınızı nasıl şekillendireceğinizi etkiler mi?
Kesinlikle. Kesinlikle bir daha böyle dalışlar yapmayacağım. Hâlâ Richard Branson’ın Virgin Galactic uzay şirketiyle bir biletim var. Birkaç yıl içinde onunla uzaya uçabilirim. Bunu gerçekten yapıp yapamayacağımı bugün söyleyemem. Etrafımdaki herkes benden kaderi tekrar baştan çıkarmamamı istiyor. Yedi yapay intervertebral diskim var ve bu da uçuşun fiziksel olarak ne anlama geldiği konusunda düşüncelerimde rol oynuyor. Öte yandan, birçok insan benden önce uzaya uçtu – belki de oldukça güvenlidir.